List otwarty ukraińskich naukowców, artystów, lekarzy, prawników, pedagogów i dziennikarzy do ich rodaków i do społeczności międzynarodowej
W ciągu ostatnich kilku dni protesty Ukraińców przeciwko polityce ukraińskiego rządu przybrały nowe formy. Pokojowe demonstracje zamieniły się w siłową konfrontację z policją. Od sześciu dni w dzielnicy rządowej w sercu Kijowa, na ulicy Hruszewskiego, trwają walki pomiędzy demonstrantami a policją, w wyniku których kilka osób straciło życie, a setki zostały ranne. Rząd Ukrainy próbuje przedstawiać te wydarzenia jako akcje pogromowe, zainicjowane przez ekstremistyczne, radykalnie prawicowe organizacje ukraińskich neofaszystów, głównie z zachodnich regionów Ukrainy.
Jesteśmy osobami umiarkowanych poglądów, pokojowo nastawionymi specjalistami o różnym pochodzeniu etnicznym, zamieszkałymi w różnych regionach państwa. Nie sympatyzujemy z radykalnie prawicowymi organizacjami, a tym bardziej nie jesteśmy ich członkami. Nie uważamy, że używanie koktajli Mołotowa lub rzucanie kamieniami może być instrumentem obrony wartości. Niemniej jednak, deklarujemy swą solidarność z tymi, którzy zostali dziś zmuszeni do zastosowania tych metod.
Jesteśmy pewni: zdecydowana większość protestujących nie należy do żadnej ekstremistycznej organizacji. 21-letni rolnik z regionu dniepropietrowskiego, Serhij Nihojan, który został zastrzelony na ulicy Hruszewskiego, nie był członkiem takiej organizacji. Nie był nim też 50-letni doktor nauk przyrodniczych Jurij Werbyckij, sejsmolog z regionu lwowskiego, ranny na ulicy Hruszewskiego, a następnie porwany przez nieznanych sprawców i wywieziony do lasu, gdzie zginął.
Przejście uczestników protestu od bezprecedensowo masowych i bezprecedensowo pokojowych akcji do radykalnych sposobów wyrażania swoich opinii zostało wymuszone polityką ukraińskich władz, ostentacyjnie lekceważących interesy obywateli, ignorujących ich poglądy i używającym przemocy przeciwko pokojowym demonstrantom. Decydującym impulsem starć siłowych w centrum Kijowa było jawnie uzurpatorskie przejęcie kompetencji władzy legislacyjnej przez Partię Regionów. 16 stycznia, wbrew przewidzianym w prawie procedurom i de facto bez podliczenia głosów, deputowani tej partii uchwalili szereg ustaw, w sposób rażących naruszających konstytucję i międzynarodowe standardy praw człowieka. Następnego dnia prezydent zamiast zgłosić veto podpisał te ustawy.
To ukraińskie władze, które szybko zaczęły tracić resztki legitymizacji, doprowadziły do radykalizacji ludzi nie należących nigdy do ekstremistycznych grup. Rząd nie pozostawił protestującym wyboru. Dlatego próby przedstawienia uczestników demonstracji jako faszystowskich ekstremistów i zrzucenia na nich odpowiedzialności za starcia w centrum Kijowa, a także rozpowszechnienie nieprawdziwego obrazu antyrządowych protestów wśród Ukraińców oraz obywateli i polityków innych państw, są niczym innym jak manipulacją i fałszowaniem rzeczywistości, w celu usprawiedliwienie siłowego zakończenia protestów.
Jednocześnie oświadczamy, że kontynuacja siłowej konfrontacji doprowadzi do jeszcze większej brutalności i wzrostu liczby ofiar. Aby powstrzymać eskalację przemocy władze powinny zarządzić wycofanie specjalnych jednostek MSW i funkcjonariuszy Berkutu, którzy zostali ściągnięci do Kijowa, zaprzestać wytaczania spraw karnych uczestnikom protestów oraz anulować haniebne ustawy uchwalone 16 stycznia. A następnie siąść do szczerych, a nie pozorowanych, negocjacji z opozycją i przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego.
Podpisali:
Jewhen Zaharow, dyrektor Charkowskiej Grupy Obrony Praw Człowieka, Charków.
Serhij Żadan, pisarz, Charków.
Dr Wiktor Puszkar, psycholog społeczny, dyrektor naukowy IC «Maidan Monitoring», Kijów.
Dr Oleksandr Seweryn, prawnik, doradca ds. prawnych IC «Maidan Monitoring», Kijów.
Wołodymyr Hanas, prywatny przedsiębiorca, MBA, członek Międzynarodowego Stowarzyszenia Dziennikarzy Gender „KaukAzja”, koordynator projektów IC „Majdan Monitoting” ІЦ Tarnopol.
Wiktor Unijah, krajoznawca, publicysta, redaktor naukowy „Tarnopolskiego Słownika Encyklopedycznego”, Tarnopol.
Mykoła Rotman, dziennikarz, przewodniczący obwodowej organizacji Narodowego Stowarzyszenia Dziennikarzy Ukrainy, Tarnopol.
Dr Witalij Lewyckij, historyk, docent Tarnopolskiego Narodowego Uniwersytetu Technicznego im. I. Puljuja, Tarnopol.
Оtrap Doowżenko, wykładowca szkoły dziennikarstwa УКУ.
Wołodymyr Czystylin, dziennikarz.
Natalija Skljarska, menedżerka, Kijów.
Hrycaenko Kateryna, dziennikarka.
Jurij Bihanskyj, inżynier, Lwów
Irina Eromenko, poligrafolog.
Alona Sokolynska, dziennikarka, korespondentka gazety „Dzień”, lektorka angielskiego, tłumaczka.
Serhij Pasko, menedżer, Kijów.
Jewhen Masłow, dziennikarz.
Andrij Didenko, Charkowska Grupa Praw Człowieka.
Władimir Rapaport, inżynier, Charków.
Tetjana Peczonczyk, dziennikarka, aktywistka Centrum Informacji o Prawach Człowieka.
Larysa Denysenko, prawniczka, publicystka.
Kateryna Smahlij, naukowiec.
Halina Kojnasz, Charkowska Grupa Praw Człowieka.
Ilarija Szewczenko, tłumaczka.
Olha Filippowa, Charkowski Uniwersytet im. Karazina.
Tetjana Luhowska, redaktorka, dziennikarka.
Olha Tyhonowa, tłumaczka.
Мyrosława Malko, emerytowana nauczycielka, Polska.
Wołodymyr Chuszczak, publicysta, główny redaktor ІА Galnet.
Irina Konczenkowa, działaczka społeczna.
Ihor Mihajliczenko, bezrobotny, Ługańsk.
Oksana Demczenko, fizyczka, pedagog.
Marija Dmytriewa, tłumaczka, ekspertka tematyki gender.
Tetjana Storożenko, pedagog.
Dr Jurij Czekan, historyk sztuki, laureat nagrody im. M. W. Łysenki.
Ljubow Czujko, (Kuskowa), programistka.
Olga Mirosznyk, szefowa Fundacji Demokracji Miejskiej, Charków.
Dr Nadija Bojko, filozof.
Anastasija Timoszenko, bibliotekarka.
Tetjana Zwenyhorodska, pracowniczka працівник страхової компанії.
Larysa Kołos, działaczka społeczna.
Oksana Kołtun, farmaceutka, Lwów (mieszka we Włoszech).
Wiktoria Szkaboj, dziennikarka.
Hlib Łysakow, Donieck.
Olena Nekora, artystka, Kijów.
Julija Denysenko, prawnik.
Kateryna Watczenko, lekarka.
Wjaczesław Swerdeł muzyk rockowy.
Olga Spirina, lekarka.
Borys Zaharow, dyrektor centrum kulturalnego „Indie”.
Lilija Morozowa, nauczycielka.
Bohdan Kolczyhin, naukowiec, Charków.
Wadym Kitow, nauczyciel.
Julija Bahacka, programistka.
Bogdan Nazarkewycz
Wiktor Korohin, naukowiec.
i inni
Tekst oryginalny: http://krytyka.com/ua/community/blogs/my-ne-ekstremisty-vidkrytyy-lyst
Tłum. z jęz. ukraińskiego Katarzyna Chimiak
Red. Janusz Pac